انواع درآمد در دنیای مالی از زبان “رابرت کیوساکی”

چه تفاوتی بین جملات زیر می‌بینید؟

1. من دنبال یک شغل مطمئن، ایمن و با حقوق،درآمد و مزایای خوب هستم.
2. من بابت کاری که انجام می‌دهم، ۱۲% کمیسیون می‌گیرم.
3. من به دنبال یک مدیر تازه برای اداره شرکت جدیدم هستم.
4. حداقل نرخ درآمد و بازده مورد انتظار من از این سهام ۴۵%است.

کدام یک از این جملات به دایره ادبیات کلامی شما نزدیک‌تر است؟ واژه‌های کدام جمله برای شما آشنا است؟

کدام جملات شما را به هیجان می‌آورد و کدام‌ها شما را آشفته می‌سازد؟

رابرت کیوساکی، سرمایه‌گذار و نویسنده کتاب پرفروش پدر پولدار، پدر بی‌پول معتقد است روش‌های کسب درآمد در دنیا به ۴ دسته تقسیم می‌شوند:

۴ دسته مشاغل

1. دسته کارمندان
2. دسته خویش فرمایان
3. دسته صاحبان کسب‌وکارهای بزرگ
4. دسته سرمایه‌گذاران

۱- دسته کارمندان

کارمندان افرادی هستند که بابت کاری که انجام می‌دهند و ارزشی که ایجاد می‌کنند حقوق می‌گیرند.

حقوقی که به کارمند داده می‌شود، کمتر از ارزشی است که ایجاد می‌کند، زیرا باید برای سازمانی که او را استخدام کرده است، سودده باشد.

به‌طور مثال اگر یک کارمند در یک سازمان ماهی ۵ میلیون تومان ارزش خالص ایجاد کند،یک‌میلیون تومان از آن مقدار برای خودش است و ۴ میلیون تومان دیگر از آنِ سازمان می‌باشد.
از بین ۴ جمله ابتدایی، جمله اول بسیار نزدیک به طرز فکر کارمندی است.

شعار کارمندان، داشتن امنیت شغلی و به‌اصطلاح یک آب‌باریکه است تا درگیر پستی‌وبلندی و تلاطم‌های زندگی نشوند.

درآمد نظام کارمندی یک درآمد فعال بوده و با زمانی که برای آن شغل صرف می‌کند، ارتباط مستقیم دارد .

۲- دسته خویش‌فرمایان

خویش‌فرمایان افرادی هستند که مایل‌اند رئیس خود بوده و کارها را خودشان انجام دهند و تمایلی به تشکیل تیم و تفویض اختیار به دیگران ندارند.

دارندگان کسب‌وکارهای کوچک و مستقل مثل خرده‌فروشان، مشاوران، پزشکان و … از این دسته محسوب می‌شوند.

درآمدی که این دسته از افراد کسب می‌کنند برابر با ارزشی است که ایجاد می‌کنند.
به‌طور مثال اگر یک پزشک، ماهی ۱۰ میلیون تومان ارزش خالص ایجاد کند، کل آن مبلغ از آنِ خودش است.

از بین جملات ابتدایی، جمله دوم بسیار نزدیک به طرز فکر خویش‌فرمایی است.

شعار این دسته از افراد، استقلال کاری است و معمولاً در آموزش به دیگران محتاطانه عمل می‌کنند، زیرا تمایلی به ایجاد رقیب ندارند.

درآمد این دسته از افراد نیز مانند دسته کارمندی، از نوع فعال است و درآمد فرد ارتباط مستقیمی با زمان صرف شده او برای آن شغل دارد.

۳- دسته صاحبان کسب‌وکارهای بزرگ

صاحبان کسب‌وکارهای بزرگ افرادی هستند که برای پیش بردن کار خود،و درآمد زائی، از دیگران استفاده می‌کنند.

این افراد مایل‌ هستند تا افراد هوشمند از هر ۳ دستهٔ کارمندان، خویش‌فرمایان و صاحبان کسب‌وکارهای دیگر را گرد آورند و انجام کارها را به آن‌ها بسپارند.
صاحبان کارخانه‌های بزرگ تولیدی، شرکت‌های بزرگ توزیع، شرکت‌های خدماتی با کارکنان زیاد و … از این دسته محسوب می‌شوند.
شعار صاحبان کسب‌وکارهای بزرگ این است : «هنگامی‌که بتوان کسانی را یافت که کار را بهتر از خودتان انجام ‌دهند، چرا به آن‌ها نسپارید؟»

از بین ۴ جمله ابتدایی جمله سوم، بسیار شبیه به طرز فکر این دسته افراد است. صاحبان کسب‌وکارهای بزرگ اعتقاد دارند اندیشیدن دشوارترین کار است.

به همین دلیل کمتر کسی به آن می‌پردازد.
پس بهتر است بقیه کارها را به دیگران بسپارید و خود بیندیشید.

درآمدی که این دسته از افراد ایجاد می‌کنند از نوع درآمدهای غیرفعال است، زیرا میزان درآمد کسب‌ شده، ارتباط مستقیم با زمان صرف شده توسط صاحب کسب‌وکار ندارد.

ممکن است صاحب یک کارخانه بزرگ، برای امضای یک قرارداد به مدت یک هفته به کشور دیگر سفر کند.

مطمئنا در این مدت تولید کارخانه او قطع نمی‌گردد و درنتیجه درآمد وی متوقف نمی‌شود.

۴- دسته سرمایه‌گذاران

سرمایه‌گذاران افرادی هستند که با پول خود، پول می‌سازند. این افراد نیازی به کارکردن ندارند، زیرا پول برای آن‌ها کار می‌کند.

سرمایه‌گذار طلا، ارز، سهامدار بورس و … از دسته سرمایه‌گذارن محسوب می‌شوند که درآمد خوبی هم دارند.

جمله چهارم از بین ۴ جمله ابتدایی ، بسیار نزدیک به طرز فکر این دسته از افراد است. شعار سرمایه‌گذاران رسیدن به آزادی و استقلال مالی است.

رسیدن به نقطه‌ای که برای گذران زندگی با سطح آسایش مطلوب نیازی به کار کردن و صرف زمان و جسم نباشد.

بدیهی است درآمد سرمایه‌گذاران از نوع درآمدهای غیرفعال است.

شما جزء کدام گروه هستید؟!

روش درآمدی کدام گروه را می پسندید؟!

با مجله آمارد همراه باشید.